Κλασσική Ομοιοπαθητική
Κλασσική Ομοιοπαθητική
Τι είναι η Ομοιοπαθητική;
Η Ομοιοπαθητική είναι μια τελείως φυσική μέθοδος θεραπείας, που έχει ως στόχο την αποκατάσταση της υγείας του οργανισμού με έναν τρόπο που είναι ήπιος, αιτιολογικός, ολιστικός και εξατομικευμένος.
Απευθύνεται στους ασθενείς που δεν αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της υγείας τους ως ένα ακόμα ατυχές και τυχαίο περιστατικό στη ζωή τους, αλλά που αναζητούν να βρουν κάποιες απαντήσεις στο ποιες είναι οι πιθανές αιτίες που οδήγησαν ή αν μη τι άλλο ευνόησαν αυτές τις διαταραχές.
Η Ομοιοπαθητική στοχεύει στην ενδυνάμωση του ίδιου του οργανισμού κινητοποιώντας τις αμυντικές του δυνάμεις και αποκαθιστώντας την διαταραγμένη του υγεία.
Η ομοιοπαθητική αντιμετωπίζει τον άνθρωπο σαν σύνολο και θεραπεύει το άτομο κι όχι μόνο την ασθένεια.
Ποιες είναι οι βασικές αρχές της κλασικής Ομοιοπαθητικής;
1) “Similia similibus curentur”. Τα όμοια θεραπεύουν τα όμοια .Το όλο σύστημα βασίζεται κυρίως στην αρχή, ότι η θεραπεία μιας νόσου επιτυγχάνεται με φαρμακευτικές ουσίες που έχουν την δυνατότητα να παράγουν, σε ένα υγιές άτομο, όμοια συμπτώματα – «όμοιο πάθος» – με εκείνα της νόσου που πρόκειται να θεραπεύσουν.
2) Δίνεται μόνο ένα φάρμακο κάθε φορά.
3)Εξατομίκευση. Δεν υπάρχουν ασθένειες αλλά μόνον ασθενείς και, επομένως, η θεραπευτική αγωγή θα πρέπει να αποσκοπεί στην ίαση του ατόμου μάλλον παρά της νόσου. Συμφωνά με αυτή την ιδέα, δέκα ασθενείς που πάσχουν από την ίδια «νόσο», π.χ., αυπνία ενδέχεται να λάβουν ο καθένας κάποια διαφορετική φαρμακευτική ουσία.
4) Το φάρμακο που ενδείκνυται πρέπει να ταιριάζει με την ιδιοσυγκρασία και όλα τα επιμέρους συμπτώματα του ασθενούς και όχι μόνο με τη νόσο.
5) Η αναγκαία ποσότητα του φαρμάκου που χρειάζεται για να επιτευχθεί μία θεραπεία είναι απειροελάχιστη εφόσον έχει βρεθεί το «σωστό» φάρμακο.
6) Τα συμπτώματα της νόσου, κατά την διάρκεια της διαδικασίας της θεραπείας, εξαφανίζονται με την αντίστροφη φορά της εμφάνισης τους.
7)Η νόσος απομακρύνεται από τον οργανισμό, από πάνω προς τα κάτω, από μέσα προς τα έξω, από τα σπουδαιότερα σε ιεράρχηση όργανα στα λιγότερο σημαντικά και με φορά αντίθετη από αυτήν με την οποία εισέβαλε στον οργανισμό.
Πότε και πως ανακαλύφθηκε η ομοιοπαθητική;
Η Ομοιοπαθητική ήταν γνωστή στην αρχαία Ελλάδα από τον Ιπποκράτη. Ο Ιπποκράτης είχε ισχυριστεί ότι “τα όμοια ομοίων εισίν ιάματα”. Εκείνος ο οποίος ανήγαγε το αξίωμα αυτό σε πλήρες επιστημονικό θεραπευτικό σύστημα στο τέλος του 18ου αιώνα (1796) ήταν ο Γερμανός γιατρός Σαμουήλ Χάνεμαν (1755-1843).
Το 1790 άρχισε τη μετάφραση της φαρμακολογίας του Cüllen. O Cüllen ήταν καθηγητής ιατρικής στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου και αφιέρωνε 20 σελίδες στη φαρμακολογία του για τις θεραπευτικές ενδείξεις του περουβιανού φλοιού της κιγχόνης (cinchona officinialis), που απέδιδε τη θεραπευτική του επιτυχία για το διαλείποντα πυρετό στο ότι ήταν πικρός. Ο Χάνεμαν δεν έμεινε ικανοποιημένος με αυτήν την εξήγηση και άρχισε να πειραματίζεται με το φάρμακο πάνω στον εαυτό του παίρνοντας καθημερινά. Προς μεγάλη του έκπληξη εμφάνισε συμπτώματα πολύ όμοια με τον πυρετό της ελονοσίας. Με βάση αυτήν την ανακάλυψη άρχισε να πειραματίζεται με άλλα φάρμακα. Έτσι κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα φάρμακα θεραπεύουν τις νόσους γιατί μπορούν να προξενήσουν όμοιες νόσους σε υγιή άτομα. Αυτή ήταν η ανακάλυψη του βασικού νόμου της ομοιοπαθητικής.
Kλειστε το ραντεβου σας
Συμπληρώστε την παρακάτω φόρμα για να κλείσετε ραντεβού για συνεδρία.
Το ύψιστο ιδεώδες μιας θεραπείας είναι η γρήγορη, ήπια και μόνιμη αποκατάσταση της υγείας με τον πιο σύντομο, σωστό και αβλαβή τρόπο
Σ. Χανεμανν
“Similia Similibus Curentur” Samuel Hahnmann
Η ομοιοπαθητική θεραπεία είναι απάτη ή placebo ;
Θα γράψω σαν απάντηση στο παραπάνω ερώτημα την ιστορία δυο γιατρών, οι οποίοι ήταν δύσπιστοι και αρνητικοί απέναντι στην ομοιοπαθητική.
Από τον δεύτερο γιατρό μάλιστα, είχε ζητηθεί να γράψει ένα βιβλίο που να αποδεικνύει ότι η ομοιοπαθητική είναι απάτη.
Ο πρώτος γιατρός ήταν ο James Tyler Kent (1849- 1910). Ανακάλυψε την ομοιοπαθητική μέσα από ένα προσωπικό πρόβλημα. Η γυναίκα του, την οποία αγαπούσε πολύ, εμφάνισε κάποιο πρόβλημα που δεν μπορούσε να αντιμετωπιστεί με κάποια θεραπεία. Καθώς η κατάστασή της χειροτέρευε, κάλεσε μετά από παράκλησή της τον Dr. Phelan, ένα φημισμένο ομοιοπαθητικό ιατρό. Ο Kent αντέδρασε αρνητικά στη μέθοδο εξέτασης η οποία του φάνηκε ανόητη. Μάλιστα, όταν της έδωσε λίγα κοκκία ζάχαρης διαλυμένα σε νερό για θεραπεία, γέλασε θεωρώντας την αγωγή ανόητη. Πάντως για να μη χαλάσει το χατίρι της γυναίκας του, της έδωσε μια κουταλιά και αποσύρθηκε στο γραφείο του. Απορροφημένος στα βιβλία του δεν παρατήρησε ότι η γυναίκα του κοιμήθηκε μετά από πολλές μέρες. Όταν τη βρήκε να κοιμάται του φάνηκε θαύμα, αφού όλες οι προηγούμενες θεραπείες είχαν αποτύχει να θεραπεύσουν την αϋπνία της. Με την ομοιοπαθητική θεραπεία βελτιώθηκε σταθερά και η πάθησή της θεραπεύτηκε τελείως.
Αυτό έκανε βαθιά εντύπωση στον Kent και άρχισε τη μελέτη της ομοιοπαθητικής. Έτσι μετά από σοβαρή μελέτη άρχισε την πρακτική του ως καθαρός ομοιοπαθητικός ιατρός. Με το έργο του έγινε διάσημος και υπήρξε πολύ μεγάλη μορφή της ομοιοπαθητικής Πολλοί διάσημοι ομοιοπαθητικοί απ΄ όλον τον κόσμο υπήρξαν μαθητές του.
Ο δεύτερος γιατρός και επίσης πολύ μεγάλη μορφή της ομοιοπαθητικής υπήρξε ο Κωνσταντίνος Hering (1800-1880). Θεωρείται ο πατέρας της ομοιοπαθητικής στην Αμερική. Σε ηλικία 17 ετών ενδιαφέρθηκε για την ιατρική και εισήχθη στο πανεπιστήμιο της Λειψίας, όπου έγινε ευνοούμενος μαθητής του διακεκριμένου χειρουργού Henrich Robbi. Το 1821 κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης εκστρατείας κατά του Χάνεμαν, ένας μεγάλος εκδοτικός οίκος ζήτησε από τον Dr. Robbi να συγγράψει ένα βιβλίο κατά της ομοιοπαθητικής. Αυτός επειδή δεν είχε χρόνο συνέστησε τον Hering. Έτσι ο Hering ήλθε σε επαφή με τη θεωρία της ομοιοπαθητικής. Ο Hering αποφάσισε να ερευνήσει την ορθότητα των παρατηρήσεων του Χάνεμαν. Επανέλαβε το πείραμα της κινγχόνα και επιβεβαίωσε το ίδιο αποτέλεσμα του Χάνεμαν. Έτσι το βιβλίο κατά της ομοιοπαθητικής ποτέ δεν είδε το φως της δημοσιότητας.
Το 1824 συνέβη κάτι που έκανε τον Hering να πιστέψει ακλόνητα στην ομοιοπαθητική. Καθώς νεκροτομούσε ένα νεκρό κόπηκε ο δείκτης του δεξιού του χεριού και το τραύμα έγινε γρήγορα γαγγραινώδες. Ένας μαθητής του Χάνεμαν τον έπεισε να πάρει ομοιοπαθητικό φάρμακο και του έδωσε Arsenicum album. Μετά από λίγες δόσεις αισθάνθηκε καλύτερα και η γάγγραινα θεραπεύτηκε εντελώς. Από τότε ο Hering έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για την ομοιοπαθητική.
Η συνεισφορά του Hering στην ομοιοπαθητική ήταν μεγάλη. Έγραψε πολλά άρθρα, μονογραφίες και βιβλία. Έκανε αποδείξεις 72 νέων φαρμάκων και εμπλούτισε σημαντικά την ομοιοπαθητική φαρμακολογία.
Εκτός από τους παραπάνω πολλοί άλλοι γιατροί βοήθησαν στην ανάπτυξη της ομοιοπαθητικής. Έτσι η ομοιοπαθητική αναπτύχθηκε σε όλο τον πλανήτη. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγάλη διάδοση της ομοιοπαθητικής σε όλον τον κόσμο. Εκτός από την κλινική της εφαρμογή άρχισαν να ασχολούνται και ερευνητές επιστήμονες αποδεικνύοντας με τις εργασίες τους την αποτελεσματικότητά της. Έτσι αρκετά πανεπιστήμια εισήγαγαν την ομοιοπαθητική στα εκπαιδευτικά τους προγράμματα.
Μπορώ με την ομοιοπαθητική να κάνω προληπτική θεραπεία;
¨Ενας από τους ύψιστους τρόπους που μπορεί να βοηθήσει η Ομοιοπαθητική είναι η πρόληψη.
Η πρόληψη είναι ένας χαρισματικός τρόπος σκέψης και δράσης.
Ο Ιπποκράτης έλεγε «Κάλλιο προλαμβάνειν παρά θεραπεύειν».
Ο άνθρωπος κατά την διάρκεια της ζωής του θα υποφέρει από κάποιες παθήσεις, οι οποίες μπορεί να προκληθούν ή να αυξηθούν αν παραμεληθούν τα βασικά συμπτώματα που εμφανίζει ο οργανισμός, όπως π.χ. ένα χρόνιο στρες.
Ο ομοιοπαθητικός με το κατάλληλο ιστορικό, θα δει τα δεδομένα της πιθανότερης πάθησης, για να ανακαλύψει τη βασική αιτία, λαμβάνοντας υπόψη την ιδιοσυγκρασία, τον ψυχικό, την κληρονομικότητα και θα φροντίσει να δώσει το κατάλληλο σκεύασμα με στόχο να ισορροπήσει τον οργανισμό ώστε να μην εκδηλωθούν οι μελλοντικές ασθένειες.
Σε ποιες ασθένειες βοηθάει η Ομοιοπαθητική ;
Οι παθήσεις και βλάβες, που εξαλείφονται ή βελτιώνονται με την Ομοιοπαθητική, είναι οξείες και χρόνιες.
Οι συνηθέστερες είναι οι εξής :
Αλλεργίες, ρινίτιδες, αμυγδαλίτιδες, ωτίτιδες, κυστίτιδες, ιώσεις, γριπώδεις συνδρομές, κρυολογήματα), ίλιγγοι, βρογχίτιδες, πνευμονοπάθειες, γαστρίτιδες, ευερέθιστο Έντερο, γαστρεντερίτιδες, κολίτιδες, επώδυνα Σύνδρομα, μαστίτιδες, προεμμηνορυσιακό σύνδρομο, υπογονιμότητα, αϋπνίες και άλλες διαταραχές του ύπνου, αγχώδεις διαταραχές, μελαγχολία, κρίσεις πανικού, ινομυαλγία, ψυχική εξάντληση, κοινωνική απομόνωση, σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, σωματική εξάντληση, ρευματισμοί, ημικρανίες, κεφαλαλγίες, παχυσαρκία, αυχεναλγίες, νευραλγίες, ακμή, δερματοπάθειες, δερματίτιδες
Ο κάθε ασθενής οφελείται σε διαφορετικό βαθμό και χρόνο από την ομοιοπαθητική θεραπεία. Παράγοντες που επηρεάζουν την ομοιοπαθητική θεραπεία και την πορεία του ασθενούς είναι ο χρόνος από την έναρξη της νόσου, το είδος και βαθμός των παθολογοανατομικών αλλοιώσεων, προηγούμενες χημικές θεραπείες, η κληρονομικότητα, η ηλικία, κλπ.
Εάν υπάρχουν πολύ σοβαρά θέματα υγείας και παίρνετε φάρμακα πρέπει να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας εάν μπορείτε να λάβετε υποστήριξη από την ομοιοπαθητική
Από τι φτιάχνονται τα ομοιοπαθητικά φάρμακα;
Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι ουσίες που προέρχονται από την φύση (φυτικής, ζωικής ή ορυκτής προέλευσης), και παρασκευάζονται με φυσικό τρόπο και δεν έχουν καμία σχέση με τα χημικά φάρμακα. Ενεργούν πάνω σε ολόκληρο τον οργανισμό, ενισχύοντας τον αμυντικό του μηχανισμό με αποτέλεσμα την θεραπεία και ανανέωση του οργανισμού και κατά συνέπεια την εξαφάνιση των επί μέρους συμπτωμάτων. ομοιοπαθητικά φάρμακα
Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα διατίθενται σε πολλά φαρμακεία και είναι αναγνωρισμένα από τον Ελληνικό Οργανισμό Φαρμάκων (Ε.Ο.Φ.) από το 1994, σύμφωνα με τη σχετική Ευρωπαϊκή οδηγία.
Υπάρχουν πολλά είδη Ομοιοπαθητικής;
Υπάρχουν διάφοροι μέθοδοι ομοιοπαθητικής και χρήσης των ομοιοπαθητικών φαρμάκων.
Η “Κλασική” Ομοιοπαθητική είναι αυτή η οποία έχει να επιδείξει τα καλύτερα αποτελέσματα.
*Συμβουλευτείτε το γιατρό σας πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε εναλλακτική θεραπεία
Kλειστε το ραντεβου σας
Συμπληρώστε την παρακάτω φόρμα για να κλείσετε ραντεβού για συνεδρία.
